Sekcja Rytmiki, Chóru i Orkiestry
kierownik Aleksandra Maciejczyk
Grono Pedagogiczne Sekcji Rytmiki
Film rekrutacyjny Sekcji Rytmiki
Egzamin dyplomowy 2020 w Sekcji Rytmiki
Absolwentki, uczennice i grono pedagogiczne w roku jubileuszu 50-lecia Wydziału Rytmiki. 
Czym jest rytmika?
„Im bogatsze życie przenika nas samych, tym bogatsze życie możemy
rozsiewać dookoła” - Emil Jaques-Dalcroze*
Kilka słów o Metodzie Rytmiki i jej twórcy
Emil Jaques-Dalcroze – (1865 – 1950) to szwajcarski muzyk, kompozytor, teoretyk, choreograf, scenograf i pedagog. Jego wszechstronne zainteresowania artystyczne i pedagogiczne doprowadziły do stworzenia Metody Rytmiki, zwanej także od jego nazwiska Metodą Dalcroze'a.
Wszelką sztukę uważał za utrwalenie ruchu, który można ożywić poprzez ruch człowieka w przestrzeni i czasie. Jako motor pobudzający ów ruch wybrał muzykę, a szczególną uwagę zwrócił na rytm - jako najbardziej naturalny organizmowi ludzkiemu.
Dzięki odpowiednio dobranym ćwiczeniom wyrażania emocji zawartych w muzyce, można powiązać instynktowne, naturalne ruchy (rytmy) ciała, z rytmami kształtowanymi przez wrażliwość emocjonalną, intelekt i wolę, a poprzez to z kolei możliwe jest zniesienie wszelkich oporów natury intelektualnej i fizycznej, które przeszkadzają człowiekowi w wyrażaniu siebie.
„Muzyki nie słucha się wyłącznie uszami. Rezonuje w całym naszym ciele, mózgu i sercu”
W przeciwieństwie do innych metod, które wykorzystują muzykę jedynie w formie akompaniamentu towarzyszącego ćwiczeniom doskonalącym sprawność ruchową i fizyczną, dalcroze’owska metoda rytmiki jako jedyna wykorzystuje muzykę w pełni, bazując na jej ekspresyjnym wyrazie emocjonalnym, dzięki czemu ma ona bezpośredni wpływ i oddźwięk w sferze uczuć, emocji, wrażliwości i wyobraźni człowieka.
„Jedynie muzyka zdolna jest do wytwarzania subtelnych nastrojów o charakterze emocjonalnym, które uszlachetniają ruchy ciała i czynią je wiernymi wyrazicielami naszych uczuć”
W takim rozumieniu zadaniem muzyki jest nie tylko pobudzanie do ruchu (jak to się dzieje np. w tańcu), ale także porządkowanie i uszlachetnianie go.
"Ciało ludzkie jest orkiestrą, w której różne instrumenty: mięśnie, nerwy, uszy i oczy kierowane są jednocześni przez dwóch dyrygentów – duszę i umysł"
Metoda Rytmiki obejmuje trzy równorzędne i wzajemnie się dopełniające człony: rytmikę, solfeż i improwizację, które angażują w równym stopniu sferę psychiczną, intelektualną i fizyczną człowieka. Poprzez pobudzanie wyobraźni muzyczno-ruchowej oraz analizowanie i rozumienie słyszanej muzyki – rytmika angażuje aktywność, uczy wewnętrznego zdyscyplinowania, współdziałania w zespole, uczy samodzielności, rozwija inteligencję.
Ruch z muzyką jest także formą ekspresji. Ruch przełamuje nieśmiałość, a następnie prowadzi w sferę coraz większejintegracji – zarówno tego, co nazywamy życiem psychicznym, jak i tego, co określamy dziełem sztuki. Biorąc za punkt wyjścia odczuwanie swojego ciała możemy nauczyć się doświadczać siebie w świecie i stać się osobowością w pełni zintegrowaną.
„Rytmika nie jest sztuką, nie jest celem samym w sobie. Jest przygotowaniem do wszystkich dziedzin sztuki, jest wychowaniem”
Metoda Rytmiki jest zgodna z duchem nowych metod uczenia się i nauczania, popartych odkryciami naukowymi końca XX wieku w dziedzinie neurofizjologii i obejmuje takie obszary jak:
- uczenie się poprzez działanie praktyczne, angażujące wszystkie zmysły człowieka, gdzie zabawa stanowi podstawową formę uczenia się – jest radosna i efektywna
- rozwijanie potencjału twórczego człowieka
- przygotowanie do twórczego rozwiązywania zadań w życiu dorosłym
- traktowanie ciała, psychiki i intelektu jako zintegrowanej całości, w której poszczególne elementy ściśle współdziałają ze sobą
- praktyka metody rytmiki jest drogą do samopoznania oraz rozumienia i współdziałania z otoczeniem poprzez rozwijanie różnych rodzajów inteligencji
Dzięki rozwijaniu takich dyspozycji, osoby wykształcone w tej metodzie posiadają szeroki wachlarz możliwości zawodowych, co znajduje także odzwierciedlenie np. w późniejszych możliwościach znalezienia zatrudnienia na rynku pracy – osoby takie mogą prowadzić działalność pedagogiczną i artystyczną w przedszkolach, placówkach kulturalno-oświatowych, w pracy z muzykami, aktorami, tancerzami, czy w innych zawodach wymagających wrażliwości i wykształcenia całościowego.
* Wszystkie cytaty i materiały źródłowe pochodzą z bibliografii dotyczącej Metody Rytmiki: E. Jaques-Dalcroze: „Pisma wybrane” oraz M. Brzozowska Kuczkiewicz: „Emil Jaques-Dalcroze i jego rytmika”. Opracowanie tekstu: Aleksandra Rzepka
JUBILEUSZ 50-lecia WYDZIAŁU RYTMIKI w roku szkolnym 2017/2018
